لیوان های کاغذی زیست تخریب پذیر پوشیده شده با موم سبوس برنج و ایزوله پروتئین آب پنیر برای بسته بندی پاپ کورن طراحی شده اند.
پوشش‌هایی با غلظت‌های مختلف ایزوله پروتئین آب پنیر (5/5، 75/7 و 10 درصد وزنی بر حجم) و موم سبوس برنج (2/0، 4/0 و 6/0 درصد وزنی بر حجم) روی سطح بیرونی سفره یکبار مصرف کاغذی اعمال شد.
ضخامت، تغییرات رنگ، مدول یانگ و استحکام کششی، سرعت انتقال بخار آب (WVTR) فنجان‌های پوشش‌دار و بدون پوشش و همچنین خواص پاپ کورن (PH، بافت و خواص حسی) مورد ارزیابی قرار گرفت.
نرخ انتقال بخار آب، مدول یانگ، ضخامت، شاخص کل تغییر رنگ و استحکام کششی فنجان های پوشش داده شده با فرمول پوشش بهینه 19.785 (g/m2 day)، 11.810 (MPa)، 276.583 (μm)، 1.839 و 11.222 بود. MPa) به ترتیب. نتایج نشان داد که پوشش بشقاب یکبار مصرف کاغذی باعث افزایش ضخامت و زردی و کاهش روشنایی، مدول یانگ و WVTR شد.
پوشش دهی نسبت به نمونه های بسته بندی شده در فنجان های بدون روکش اثر مثبتی بر pH و بافت ذرت بو داده بسته بندی شده در فنجان های روکش دار داشت. با افزایش زمان نگهداری به دلیل جذب رطوبت، ذرت بو داده از ترد به ویسکوالاستیک تغییر می کند و سفتی بافت را افزایش می دهد.
طعم پاپ کورن ها در فنجان های بدون روکش در مقایسه با نمونه های بسته بندی شده در لیوان کاغذی یکبار مصرف، امتیاز قابل توجهی کمتری را توسط شرکت کنندگان در پانل کسب کرده بود. کاهش قابل توجهی در پذیرش عمومی ذرت بو داده در طول نگهداری و همچنین نوع پوشش استفاده شده در فنجان بسته بندی وجود داشت (0.05>p). زمان نگهداری و نوع پوشش تاثیر معنی داری بر میزان رطوبت، بو و ظاهر ذرت بوداده نشان نداد.
در ارزیابی حسی، بسته بندی پوشش داده شده طعم را افزایش داد، تفاوتی در بو و ظاهر نداشت و پذیرش کلی پاپ کورن را نسبت به نمونه در فنجان های بدون روکش افزایش داد. به طور کلی، نتایج نشان داد که پوشش لیوان کاغذی چای دار می‌تواند رویکرد جدیدی برای بهبود ویژگی مانع در بسته‌بندی مواد غذایی مبتنی بر کاغذ و افزایش عمر مفید محصولات باشد.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.