چین به بزرگترین تولید کننده ترمه خام تبدیل شده است که سالانه 19200 تن (بر حسب مو) تخمین زده می شود.
مغولستان با 8900 تن تا سال 2016، در رتبه بعدی قرار دارد، در حالی که افغانستان، ایران، ترکیه، قرقیزستان و سایر جمهوری‌های آسیای مرکزی مقادیر کمتری تولید می‌کنند. تولید جهانی خام سالانه بین 15000 تا 20000 تن تخمین زده می شود.
ترمه خالص حاصل از حذف چربی حیوانی، کثیفی و موهای زبر از پشم گوسفند، 6500 تن تخمین زده می شود.
کشمیر بسیار ریز یا پشمینه هنوز توسط جوامع در پارچه ترمه ارزان تولید می شود، اما نادر بودن و قیمت بالای آن، همراه با بی ثباتی سیاسی در منطقه، تهیه و تنظیم کیفیت آن را بسیار سخت می کند. تخمین زده می شود که میانگین تولید سالانه هر بز 150 گرم (0.33 پوند) باشد.
ترمه خالص را می توان رنگ آمیزی کرد و در نخ ریسی کرد و به شکل جامپر (ژاکت)، کلاه، دستکش، جوراب و لباس های دیگر است.
بافت، یا در پارچه ها بافته و سپس برش داد و در لباس هایی مانند کت بیرونی، ژاکت، شلوار (شلوار)، پیژامه، روسری، پتو و موارد دیگر. تولیدکنندگان پارچه و پوشاک در اسکاتلند، ایتالیا و ژاپن مدت‌هاست که به عنوان رهبران بازار شناخته می‌شوند.
ترمه همچنین ممکن است با الیاف دیگر مخلوط شود تا هزینه لباس کاهش یابد یا خواص آنها مانند خاصیت کشسانی از پشم یا درخشندگی ابریشم به دست آید.
شهر Uxbridge، ماساچوست، در ایالات متحده یک انکوباتور برای صنعت پشم ترمه بود. اولین ماشین های بافندگی پشمی و اولین تولید “ستین ها” را داشت. میل کاپرون اولین دستگاه بافندگی برق را در سال 1820 داشت. در 21 ژوئیه 2007 در آتش سوزی میل برنات سوخت.
در ایالات متحده، بر اساس قانون برچسب گذاری محصولات پشمی ایالات متحده در سال 1939، که اصلاح شده است.
ایالات متحده بخش، یک محصول پشمی یا نساجی را می توان به عنوان حاوی ترمه تنها در صورتی برچسب گذاری کرد که معیارهای زیر رعایت شود. :
چنین محصول پشمی، الیاف زیرپوش ظریف (بی مو) تولید شده توسط بز ترمه (Capra hircus laniger) است.
قطر متوسط الیاف چنین محصول پشمی از 19 میکرون تجاوز نمی کند. و
چنین محصول پشمی حاوی بیش از 3 درصد (از نظر وزن) الیاف ترمه با قطر متوسط بیش از 30 میکرون نیست.
قطر متوسط الیاف ممکن است در معرض ضریب تغییر در حدود میانگین باشد که نباید از 24 درصد تجاوز کند.[9]
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.